Gastkunstenaars voorjaar 2024

In de creaties van Erik Scheirlinckx komt een harmonie naar voren tussen realisme en verbeelding. Hij zoekt voortdurend naar een blik die inspireert, een uitdrukking van emotie. De toeschouwer ervaart in eerste instantie het visuele, waarbij de kleurkeuze bewust of onbewust een impact heeft. Bij nauwkeuriger kijken roept het portret gegarandeerd emoties op.

Het kon in deze tijd natuurlijk ook niet uitblijven dat het digitale werk zijn intrede deed. De “digital art portraits” zijn met de vrije hand getekend op een tablet, ze zijn wars van voorgeprogrammeerde effectjes. Het resultaat wordt geprint op hoogwaardig plexiglas.

Erik is gastkunstenaar van 11 mei tot en met 16 juni 2024. 

Steffie Campaert is een jonge kunstenares (1997) uit Essen-Wildert. Ze schildert met het thema ‘ruimte’ sinds de COVID-19 periode, toen de wereld plots gedwongen werd om meer stil te staan. Steffie realiseerde zich, net zoals vele anderen, dat  jezelf 'ruimte' gunnen eigenlijk essentieel is om te kunnen ontwikkelen als mens. Hoe Steffie die ‘ruimte’ voor zichzelf kan creëren, brengt ze op een intuïtieve, abstracte manier in beeld.

Steffie is gastkunstenaar van 11 mei tot en met 16 juni 2024.

Christina heeft altijd een fascinatie gehad voor gezichten, en het tekenen ervan, op zoek naar de ziel en de expressie in de ogen.

Door haar huidige job komt zij veel in contact met mensen van andere origines. Mensen van Afrikaanse, Oosterse en Latijnse origines. Mensen met moedige verhalen. Vandaar is ook het idee gekomen om een nieuwe reeks te maken van Afrikaanse portretten met acryl en potlood. Door de combinatie van het cobalt blauw en zwart, het spelende effect tussen licht en schaduw en de details lijken het bijna realistische foto’s.

Christina is gastkunstenaar van 11 mei tot en met 16 juni 2024.

Van jongs af aan is Elke Hubens geboeid door de essentie van het menselijke bestaan. Met haar werk onderzoekt ze wat ons als mensen met onszelf, elkaar en onze omgeving verbindt.

Met haar Human Landscapes verbeeldt ze het verhaal van Elckerlyc. Ze laat haar werk getuigen van de sporen die door deze landschappen trekken. Ze toont de stille kracht die uit onze kwetsbaarheid en kwetsuren spruit, het verlangen naar verbinding versus de nood aan eenzelvigheid, maar vooral: de mens als nederig deeltje van een levend universum en een afspiegeling van diens schone maar vaak wrede natuur.

Elke Hubens’ beelden zijn stuk voor stuk uniek. Ze werkt uitsluitend met klei, een fragiel maar krachtig oermateriaal. Ze houdt ervan hoe het - net als het leven - in een eeuwige cyclus beweegt: van aarde naar klei naar steengoed en weer terug naar aarde. Zelfs na zijn passage in de oven blijft steengoed transformeren: kleur, glazuur, breuklijnen of het spel van licht veranderen het beeld in iets nieuws.

Als beeldhouwer is Elke Hubens grotendeels autodidact, al volgde ze les bij kunstenaars als Erica Chaffart, Monique Donckers, Miek Sysmans, ...  . Daarnaast is ze copywriter en verhalenverteller, zowel op papier als op het podium en moeder van twee zonen, waarvan de jongste werd geboren met het syndroom van Down.