Menu
|
Menu
In haar figuratieve schilderijen probeert Isabella een aparte beeldtaal te creëren die enigszins rebelleert tegen conventies. Vooral de banaliteit van het alledaagse wil ze vormgeven met behulp van een dosis humor maar tegelijk ook enige elegantie van de personages.
Vrouwelijke figuren voeren de boventoon. Die vrouwen zijn doorgaans figuren gebonden door conventie, door onuitgesproken emoties, door de grip van het verleden op het heden.
