De werken van Marleen Vanlierde getuigen van een heel grote dynamiek. Een kleurenspel waar energie en verbeelding samensmelten. Ze gebruikt zelden of nooit een penseel. Al haar schilderijen zijn intuïtief geschilderd en wekken de verbeelding van de toeschouwer. Vaak bevatten ze ook een speels element. Marleen neemt je via haar abstracte kunstwerken mee naar nieuwe werelden. Deze overstijgen het dagelijks leven en spreken dieper universeel bewustzijn dat diep verbonden is met de natuur.

Jean Van Vaerenbergh is reeds 25 jaar een gepassioneerd schilder en colorist in hart en nieren. Hij werkt steeds met een kenmerkend kleurenpallet waar blauw, geel en paars een prominente plaats krijgen. Niet enkel kleuren zijn belangrijk maar ook de zuivere lijnen en vooral de hedendaagse architectuur. Inspiratie vindt hij over heel de wereld bij talloze prachtige gebouwen. Zo schilderde hij de gebouwen uit Bilbao, Sao Paulo, Cleveland…en dit telkens met een eigen twist.

Glas het materiaal waar Kristina Smidts rondgloeiend, sterk gestileerde bolle figuren in creëert. Door al deze eigenschappen van het glas geeft zij een extra dimensie  aan haar werk. Ook de binnenzijde, het hart, het innerlijke van de beelden krijgen hierdoor de aandacht.

Naast het glas werkt Kristina ook graag met tin en beelden in gebakken klei.

De schilderijen van Suzanne Booth drukken een spontaan, direct gebaar uit, alsof de vormen nog in beweging zijn om tot een definitie te komen. De gebaren zijn vaak onvoorspelbaar en lijken in hun vrije vorm vaak op objecten en symbolen in de natuur. Het is niet de bedoeling een herkenbaar beeld te creëren, maar om de emotie over te brengen die je aan een schilderij besteedt; reflecteren, onderzoeken.

Op de leeftijd van 22 jaar emigreerde Kenia van Cuba naar Antwerpen, waar ze slechts korte tijd woonde. Nu woont ze al vele jaren in een rustig dorp in Zeeuws-Vlaanderen, waar ze eindelijk de tijd vindt om haar kunstwerken te creëren.

Het spreekt voor zich dat Kenia zich laat inspireren door de rijkdom van sublieme bronnen. We ontdekken in haar werk specifieke combinaties van figuren, die soms puur geometrische vormen aannemen, soms eigenaardig, organisch en toch ook natuurlijk voorkomen. Deze werelden beïnvloeden elkaar en leven samen in perfecte harmonie.

Kenia’s werk lijkt op het eerste gezicht erg chaotisch maar verbeeldt een perfecte synergetische organisatie. “Orde in de chaos” zoals Ilya Prigogine beschrijft.

Ondertussen stelt Kenia tentoon op internationale fora en was voor het eerst te gast bij Nobody&Friends van 27/2 t.e.m. 2/3/25.

Met fotografie kan je alle kanten op. Je kan het gebruiken als instrument om te proberen de werkelijkheid voor de lens zo goed mogelijk weer te geven, of je kan proberen de werkelijkheid te overstijgen…..

Het probleem met die “werkelijkheid” is dat ze vluchtig is, plaatselijk en vergankelijk. Mijn werkelijkheid nu is anders dan die van jou, twee meter verder, tien minuten later.

Een foto is een weergave van een klein stukje werkelijkheid dat slechts een fractie van een seconde geduurd heeft. En dat is nu juist de kracht van fotografie.

Door dat kleine moment te isoleren van de rest, gaat de context verloren en moet de toeschouwer op zoek gaan naar het verhaal achter de foto. Hij/zij moet zelf de ontbrekende informatie invullen en zo krijgt het beeld een eigen dynamiek….

Jo Van Rossem is architect van opleiding en vormt samen met Karin De Winter een fotografiekoppel.

Jo stelt van 17 augustus tot en met 3 september voor een tweede maal tentoon bij Nobody&Friends.

Ivo Vleminx laat zich leiden door potlood en penseel, een oude kinderliefde. Na jaren opgekropte creativiteit en een slag van de molen tijdens een burn-out, herontdekte Ivo opnieuw zijn passie .

Met talrijke kleurtoetsen, contrasterende vormen en blote emoties vertelt Ivo zijn verhaal. Autodidactisch weet hij zijn werken een herkenbare stijl te geven. Van grove penseelstreken tot onmisbare details vindt hij zijn weg in acrylschilderijen, voornamelijk portretten. Schilderen en tekenen zijn noodzakelijk geworden in het leven van Ivo Vleminx en hij hoopt ook zo anderen te inspireren. Benieuwd naar meningen ontvangt hij met luisterend oor graag kritiek, dat is enige tijd anders geweest.

Ooit gestart met beeldende kunst op de humaniora, maar vervolgens alles bijgeleerd in de school des levens. Niet in het bezit van een diploma in de schilderkunst, maar een enorme passie voor deze kunstvorm maakt van hem een kunstenaar die de 60 nadert, met een scherp oog voor mooie dingen.

Schilderijen in olieverf op doek

De thema's omvatten menselijke figuren en moderne vormen van 'stillevens'.

De stillevens focussen op slechts één enkel element van het totaalbeeld,

waardoor je als toeschouwer een vervreemding ervaart.

De menselijke figuren zijn nooit frontaal en confronterend.

Zij worden dikwijls rugwaarts geportretteerd wat een nieuwsgierigheid opwekt

naar het volledige verhaal.

Myrjam De Keyser volgt les aan de kunstacademie van Wilrijk maar is al sinds 2018 bezig met aquarel.
De onverwachte effecten die je kan krijgen met aquarelverf geven haar het meeste plezier en de weerkerende spanning van hoe het eindresultaat er zal uitzien want vaak leiden juist foutjes of mislukkingen tot de leukste vormen. Minutieus werken, geduldig wachten tot een laag is opgedroogd en toch ook open staan voor het verrassende van de verf, daar gaat het om bij deze schilderijen die een zekere strakheid van onderwerp combineren met de spontaniteit van het onverwachte.
Heldere kleuren dragen daarbij de boodschap van levensvreugde, temidden van de wispelturigheid die ook eigen is aan het leven.

Dora heeft een sterke binding met de natuur en in de reeks “Symbiosis” vertrekt zij steeds vanuit een dood stuk hout of schors waarvan zij het ontbindingsproces stopzet. Deze volledig natuurlijke ondergrond combineert zij met een artificieel materiaal, zoals aluminium en plexi, om een nieuwe draagstructuur te creëren. Daarop mozaïekt zij met een veelheid aan materialen en kleuren; zowel de klassieke marmers en smalti (ambachtelijk glas specifiek voor mozaïek) als andere glassoorten, keramiek, keitjes, leisteen, schelpen, plastic ed. Het einddoel blijft de onovertroffen schoonheid van dat vergankelijke hout te benadrukken en bewaren.

Dora's kunstwerken zijn het resultaat van 6 jaar academie en talloze workshops in binnen- en buitenland,  waardoor zij een heel eigentijdse stijl en techniek heeft ontwikkeld.

Na tentoonstellingen in België en Frankrijk is zij verheugd te kunnen exposeren in de buurt waar zij geboren en getogen is.