Voor Danny Boterdael is brons het “warmste” metaal om sculpturen te creëren.

Hij maakt bronzen beelden volgens de “verloren was” techniek met slechts één enkel afgietsel per beeld met als resultaat dat elk beeld een uniek sculptuur is.

De patine van zijn bronzen beelden laat hij aan het toeval van de natuur over: het zijn de Ammoniak dampen die het bronzen beeld zijn finale patine-kleur geven

Vroeger verbonden aan de academie Portaels-school in Vilvoorde en nu nog steeds actief in de kunstacademie in Mechelen.

De laatste jaren ook actief als “Body-Copy” beeldhouwer. Met huidvriendelijke silicoon rubber maak hij een afdruk van een deel van je lichaam . Met deze afdruk maakt hij een artistiek beeld in was dat nadien wordt gegoten in brons . Op deze manier bekom je een uniek kunstwerk van jezelf.

Capturing the world, one artwork at a time

Haar werk is steeds een uitnodiging om verder te kijken, even stil te staan en te bezinnen.

Glas het materiaal waar Kristina Smidts rondgloeiend, sterk gestileerde bolle figuren in creëert. Door al deze eigenschappen van het glas geeft zij een extra dimensie  aan haar werk. Ook de binnenzijde, het hart, het innerlijke van de beelden krijgen hierdoor de aandacht.

Met kleine details wordt de emotie van het kunstwerk extra benadrukt.

Hilde is afgestudeerd als architecte en volgde lessen aan academies voor beeldende kunst.  Dit jaar studeert ze af aan de Hogeschool PXL-MAD te Hasselt, afdeling schilderkunst.

Ze vindt inspiratie in foto’s, films, collages, gevoelens en andere kunstwerken.

Manu De Mey is geboren in Mortsel in 1965, zijn moeder een Britse kunstenares en zijn vader een Vlaamse boekhouder. Hij groeide op als de oudste van vier broers omringd door de mooie heide en bossen van Kalmthout. Hij woont nu in Antwerpen met zijn vriendin en twee tienerzonen. Thuis heeft zijn atelier op de zolder waar hij figuratieve kunst tekent en schildert, voornamelijk expressieve portretten.

Met zijn werken probeert Manu een visuele stempel te drukken en een sterke emotie over te brengen. Zijn portretten zijn vaak ambigu en dit is meestal opzettelijk. Manu's wereld wordt bevolkt door trieste, melancholische personen met onderdrukte emoties, vaak mooie maar beschadigde vrouwen.

Manu is reeds enkele jaren bezig naar buiten te komen met zijn werk en heeft reeds verschillende exposities gehad, waaronder ACAF in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel (BOZAR), EuropArt in Amsterdam en de Art3f kunstbeurs in Monaco.

Dankzij digitale platformen heeft Manu al vele werken internationaal verkocht waaronder de VS, Oekraïne, Hong Kong, Taiwan en overal in Europa.

Frank was jarenlang een autodidact maar studeert nu schilderkunst aan de Sint-Lucas Academie van Gent.  Meestal werkt hij met olieverf maar hij maakt ook kleinere en grote werken met kleurpotlood en acryl.  Hij combineert kleur met de geprepareerde structuur van een drager tot (minimalistisch) werk dat drijft op een gevoel, een sfeer, een herinnering (à la recherche du temps perdu, zoals hij zelf zegt).  De diepe en rijke (meng)kleuren in verschillende lagen, de textuur en het reliëf nodigen uit om zijn werk van dichterbij te bekijken en haast te betasten.

Anne zoekt de eenvoud en het evenwicht van de natuur, de schoonheid van de zee, het alledaagse, wat onopvallend aanwezig is.
​Haar glaswerk ruikt naar de zee en reikt naar de hemel.

Rita geeft met de beeldbewerkingen van haar fotografie een inkijk in haar kleurrijkste zieleroerselen.  Zelden volstaat één blik op haar werk.

Alice is een gepassioneerd schilder en lesgever.  Zij richtte haar eigen kunstschool op  en leert haar cursisten hoe hun innerlijke rijkdom uit te drukken in vorm en kleur.  In haar eigen schilderijen gebruikt zij graag recuperatiematerialen, voorwerpen en materialen die door de natuur gevormd en bewerkt zijn onder invloed van de wisselende seizoenen.  Haar palet varieert van aarde- en natuurtinten tot felle kleuren in abstracte vormen.