Maart 2022

Met fotografie kan je alle kanten op. Je kan het gebruiken als instrument om te proberen de werkelijkheid voor de lens zo goed mogelijk weer te geven, of je kan proberen de werkelijkheid te overstijgen…..

Het probleem met die “werkelijkheid” is dat ze vluchtig is, plaatselijk en vergankelijk. Mijn werkelijkheid nu is anders dan die van jou, twee meter verder, tien minuten later.

Een foto is een weergave van een klein stukje werkelijkheid dat slechts een fractie van een seconde geduurd heeft. En dat is nu juist de kracht van fotografie.

Door dat kleine moment te isoleren van de rest, gaat de context verloren en moet de toeschouwer op zoek gaan naar het verhaal achter de foto. Hij/zij moet zelf de ontbrekende informatie invullen en zo krijgt het beeld een eigen dynamiek….

Jo Van Rossem is architect van opleiding en vormt samen met Karin De Winter een fotografiekoppel.

Jo stelt van 17 augustus tot en met 3 september voor een tweede maal tentoon bij Nobody&Friends.

Philip Verhoeven kreeg van jongs af aan kunst met de paplepel ingegoten. Hij groeide op in de antiekzaak van zijn ouders en begon te tekenen op jonge leeftijd.
De ontdekking van figuratieve kunst en zijn passie voor kleur, graphics, geschiedenis en muziek zorgen ervoor dat hij zijn eigen stijl ontwikkelt. Zijn werken weerspiegelen zijn positieve kijk op het leven.

Philip stelde reeds bij Nobody&Friends tentoon in maart 2022.

De lyrisch abstracte schilderijen van Christel worden opgebouwd in vele lagen.  Die lagen zijn heel divers en kunnen alle kanten opgaan. 

Voor Christel staat geen enkel schilderij op zichzelf. Het groeit uit de vorige en geeft de aanzet tot de volgende. Haar schilderijen zijn een groeiend geheel en het resultaat van een blijvende ontdekkingstocht doorheen ondergronden, materialen, kleuren, vormen en patronen.

Haar grote inspiratie is de schoonheid van vergankelijkheid zoals te vinden is in oude, vervallen gebouwen, maar ook desolate landschappen zoals de woestijnen van Namibië. Die inspiratie vertaalt zich in de texturen die je in haar werken terugvindt.

De  abstract geometrische beelden in Carrara marmer van Hilde Van Impe, gaan uit van de zuivere geometrische vorm zelf, waarin zij door contrast in het reliëf en een strak lijnenspel een intuïtieve ingreep doet om schoonheid, sereniteit en perfectie na te streven.
Beeldhouwen is voor Hilde een ontdekkingstocht , een zoeken naar zuiverheid , éénvoud in lijnenspel en contrast.
Inspiratie vindt Hilde vooral in objecten en ritmiek van lijnen uit het dagelijkse leven. Daarbij  wordt zij  beïnvloed door gevoelens, mythologie en actualiteit.

Onder de werken die Hilde bij Nobody&Friends tentoonstelt staat "Morandi" waarmee zij in 2019 bij de 10 finalisten van het beeldhouwsymposium memorial Luciano Baicchi eindigde.

Hilde wordt sinds 2012 in Parijs vertegenwoordigd door Galerie Wagner.  Deze galerij stelt haar werk tentoon op Art Paris in de Grand Palais van 6 tot 10 april 2022.

Je kan Hilde in de galerij ontmoeten op 3-20-24 en 27 maart.

Creativiteit heeft al altijd een grote rol gespeeld in het leven van Frank. Reeds op jonge leeftijd kon hij zich uren bezighouden met tekenen en schilderen.  Zijn huidige schilderijen in acrylverf zijn abstract en kleurrijk waarbij energie, gevoel en liefde de hoofdrol spelen.  Aspecten die ook van groot belang zijn in zijn praktijk als ostheopaat. Veelzijdig als hij is, ontwierp Frank eveneens een juwelencollectie bestaande uit unieke en eigentijdse stukken voor zowel vrouwen als mannen.

Marnik studeerde eerst aan de academie voor schone kunsten Gent, waar hij afstudeerde als grafisch ontwerper en scenograaf . Daarna behaalde hij het meesterdiploma Costume Design aan de academie van Antwerpen. Hij is nu zelf vast verbonden als docent kostuum ontwerpen en kostuum tekenen aan de academie van Antwerpen.

Sedert 1980 is hij onafgebroken aan het werk als décor- en kostuumontwerper voor diverse binnenlandse en buitenlandse theaters en gezelschappen.
Toch heeft hij zijn grootste passie, het tekenen en schilderen nooit achterwege gelaten. Ook in zijn theaterwerk past hij deze vaardigheden ruimschoots toe.

Zijn werk balanceert tussen emotionele figuratie en lyrische abstract. De kracht van de compositie en de overweldigende emotionele kracht van kleur primeren steeds in zijn werk. In zijn figuratief werk verschuilt hij dramatische -soms theatrale- elementen en verbergt hij een sterk symbolisme. In de landschappen uit zich dat door de afwezigheid van de mens.

De titel ‘Le Temps qui reste’ verwijst naar de teleurgang van de schoonheid in de wereld. Een niet optimistische gedachte die gecamoufleerd wordt door een fictieve schoonheid. Kopiëren van de realiteit is niet aan de orde. Het is enkel nota nemen van wat ons nog rest.

Het lyrisch abstracte moet gelezen worden als de uitbeelden van de diepere persoonlijke emoties, en zijn geladen met symbolen uit het persoonlijke leven. Het kunnen ‘portretten’ genoemd worden van de persoonlijke ziel. Voor sommigen schuilt het antwoord in de tekening; voor anderen blijft het een enigma.

Autodidacte Brigitte Cauquil vindt haar inspiratie in de Provence, meer bepaald in de dorpjes waar de huizen door de tijd verweerd zijn en de muren de sporen ervan dragen.

Haar schilderijen ademen deze sfeer uit.  Zij gebruikt marmerpoeder, zand en gelijkaardige materialen als onderliggende structuur van het doek. Nadien voegt zij natuurlijke pigmenten uit de Provence en acrylverf toe.  De contrasten van ruw en glad, donker en licht, grof en fijn resulteren in een craquelé oppervlak. De kleuren liggen er bovenop of dringen door in de groeven en sporen van de structuur. Het gekozen kleurenpalet is authentiek, de aardetinten creëren een gevoel van verbondenheid en rust.

In her work as an autodidact painter of abstract material paintings, Brigitte tries to create a connection between materiality and natural colorfulness. The creation of a patina, a rawness and brokenness, plays a central role. The contrasts of smooth and rough, depth and surface texture, light and dark create liveliness and tension. Due to the materiality, her paintings have a special haptic.

Inspiration for her paintings is provided by weathering, rustic, sometimes gnawed by the ravages of time facades and walls, which she tracks down and photograph e.g. in Provence – "Murs Patinés". Breaks in the walls that seem like scars of a time broken by history. The aging of the walls produces a morbid beauty.

Forgotten places or surfaces with photographed wall cut-outs in an old factory hall, peeling paint of rusting metal surfaces motivate her to new works. Forgotten places or surfaces with patina carry a special charm in them.

Karin fotografeert reeds ruim dertig jaar en evolueert in haar werk steeds meer naar een kruispunt tussen natuurfoto en abstracte visuele kunst. Compositie, texturen, ritme, kleuren en lijnen, landschappen groot of klein, ver of dichtbij, zijn de hoeksteen voor het werk dat zij presenteert. Verwacht geen klassieke natuurbeelden. Het is een andere manier van kijken naar onderwerpen in de natuur die zowel bevreemdend kan zijn, als onder de aandacht tracht te brengen wat anders onopgemerkt zou blijven.

Karin De Winter werkt samen en vormt een fotografisch duo met echtgenoot Jo Van Rossem.

Karin exposeerde bij Nobody & Friends in maart 2022 en tijdens de zomer 2022.

Haar derde expo in de galerij loopt van 17 augustus tot en met 3 september.